1ο Γυμνάσιο Βούλας

Οι μαθητές και οι καθηγητές του 1ου Γυμνασίου Βούλας λέμε όχι στη βία! Ναι στην αγάπη!


Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ








Όλα αλλάζουν γύρω μας κι όλα τα ίδια μένουν….. λέει πολύ σοφά ένα τραγούδι του Μανώλη Ρασούλη. Κάθε εποχή έχει τα χαρακτηριστικά της βέβαια, που όμως τελικά οδηγούν στο  ίδιο συμπέρασμα. Το ζήτημα της βίας υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει όσο υπάρχουν άνθρωποι. 
  Μία λέξη που κυκλοφορεί ανάμεσα στα παιδιά και εσχάτως ανάμεσα στους μεγάλους είναι το bulling, κατά το ελληνικότερο η βία (εκφοβισμός). Ειδικότερα μέσα στο σχολείο η βία εκδηλώνεται λεκτικά, σωματικά και διαδικτυακά.  Καθημερινά μαθητές και καθηγητές γίνονται μάρτυρες μιας θλιβερής πραγματικότητας, που  πλέον παίρνει σημαντικές διαστάσεις. Άραγε πρόκειται για ένα νέο φαινόμενο; Πού οφείλεται αυτή η έξαρσή του; Υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστεί; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που με απασχόλησαν σχετικά με το φαινόμενο της βίας στο σχολείο.
  Καταρχάς βία υπήρχε πάντα μέσα στα σχολεία, έτσι μου είπαν οι γονείς μου, οι οποίοι θυμούνται περιστατικά από τα δικά τους σχολικά χρόνια. Ήταν, όμως, σπανιότερα. Στις μέρες μας οι τρόποι εκδήλωσης είναι πολλοί. Έχουν  σχέση με ρατσισμό (καταγωγή, εμφάνιση, θρησκεία, οικονομική κατάσταση) και  συχνά τα αποτελέσματά του είναι πραγματικά τραγικά: ελαφριές και βαριές σωματικές βλάβες, ψυχαναγκασμός, φοβίες, συναισθηματικές μεταπτώσεις και το πιο σοβαρό και δυστυχώς ανεπανόρθωτο αυτοκτονίες. Παιδιά που τα χτυπούν, που εμπαίζουν άδικα και ανελέητα, που τα φοβίζουν και τα απειλούν και εκείνα ζουν πλέον υπό το καθεστώς φόβου και πόνου.
  Θα αναφέρω παραδείγματα που έχω δει ή ακούσει μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με ονόματα που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Παραδείγματος χάριν, ο Γεράσιμος είναι ένας έφηβος λίγο παχουλός και κάποιοι τον κοροϊδεύουν συνεχώς για αυτό και  γυρίζει σπίτι του και κλαίει. Η Μαρία πήγε στην τουαλέτα και κάποιοι συμμαθητές της την πήραν φωτογραφία εκεί μέσα και την κυκλοφορούν μέσω των κινητών σε όλο το σχολείο και την ανεβάζουν στο διαδίκτυο. Ο Χαρίλαος δέχθηκε επίθεση από συμμαθητές του, γιατί  εξέφρασε μία άποψη τελείως διαφορετική από των περισσοτέρων συμμαθητών. Η Χριστίνα προέρχεται από μία οικονομικά ασθενέστερη οικογένεια και οι συμμαθητές της την εμπαίζουν για τα ρούχα της. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα ενδοσχολικής βίας. Από τις έρευνες αποδείχθηκε ότι λαμβάνουν χώρα και στα ιδιωτικά και στα δημόσια σχολεία.
  Οι  μαθητές θα πρέπει να αναζητούν βοήθεια , στήριξη και παρηγοριά στους φίλους, στην οικογένεια και στους καθηγητές και δασκάλους τους. Πρέπει να μάθουν να μιλούν και να εξιστορούν τις εμπειρίες τους, όχι μόνο για να βοηθηθούν οι ίδιοι, αλλά και για να βοηθήσουν και τους υπόλοιπους συμμαθητές  και φίλους τους.
  Οι γονείς πρέπει να στέκονται με αγάπη και κατανόηση δίπλα στα παιδιά τους, αλλά να έχουν και τη δύναμη να συγχωρήσουν και την άσχημη συμπεριφορά των «θυτών». Με αυτόν τον τρόπο θα μάθουν στα παιδιά τους και να ξεπερνούν με ψυχραιμία τα προβλήματά τους, αλλά και να συγχωρούν τις αδυναμίες και τις κακές στιγμές των άλλων. Η συγγνώμη είναι επαρκής όταν είναι ειλικρινής, αλλά χρειάζεται άσκηση όχι μόνο για να ζητήσει κάποιος, αλλά και για να τη δεχθεί.
  Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι έχουν τον άχαρο ρόλο να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα πρώτοι. Με την παιδεία που έχουν πρέπει να έχουν τη δύναμη και την υπομονή να βοηθούν και τον θύτη και το θύμα, γιατί και οι δύο χρειάζονται κατανόηση και αγάπη και οι οικογένειές τους. Τα παιδιά είναι ο καθρέπτης της οικογένειας και ποιος έχει τη δύναμη να κοιτάξει, όταν η εικόνα δεν είναι η επιθυμητή; Ποιος μπορεί να κοιτάξει τα μάτια του παιδιού του, όταν βλέπει μέσα σε αυτά φόβο ή απόγνωση; Ποιος μπορεί να κοιτάξει στην καρδιά του παιδιού του, όταν μέσα της βλέπει τη μανία και το φθόνο;
  Στο εξωτερικό στα σχολεία υπάρχουν ψυχολόγοι, οι οποίοι βοηθούν όλους τους μαθητές. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο να τοποθετηθούν και στο ελληνικό σχολείο. Στις μέρες μας που η κατάσταση στη χώρα μας είναι πολύ δύσκολη, όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται ένα χέρι βοηθείας, πόσο μάλλον οι μαθητές που βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη φάση της ζωής τους: μαθαίνουν να ζουν μέσα σε μια κοινωνία, μαθαίνουν τους κανόνες και τους ρόλους και αρχίζουν να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους. Φυσικά και αποτελούν όπλο για τη ζωή οι γνώσεις, όμως ένας άνθρωπος, για να μπορεί να τις χρησιμοποιεί, θα πρέπει να είναι ψυχικά υγιής.
Όλα αλλάζουν γύρω μας  κι όλα τα ίδια μένουν….. Τελικά το φάρμακο για όλες τις πληγές ήταν, είναι και θα είναι η αγάπη, η συγχώρεση, η αλληλεγγύη και η ταπεινοφροσύνη. Ούτε τα ακριβά ρούχα ούτε οι άδειες καρδιές μπορούν να γεμίσουν το κενό της απουσίας των αληθινών και ανιδιοτελών συναισθημάτων……


Μαθήτρια του Β΄3


Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Διαχρονικό φαινόμενο η σχολική βία!


Καλώς ήλθατε! 

Η ανθρώπινη ζωή είναι ιερή κι απαραβίαστη. Είναι πολύτιμο αγαθό, μια και κανείς δεν δικαιούται να τη θυσιάζει στο βωμό οποιασδήποτε σκοπιμότητας. Στις μέρες μας όμως, τα όνειρα της μαθητιώσας νεολαίας κομματιάζονται, επειδή η σχολική βία προχωρεί ολοένα και με αυξανόμενους ρυθμούς, ορθώνοντας απειλητικά τα δόντια της.

Μολονότι η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως μέρα ενάντια στη σχολική βία, εντούτοις η αγάπη νικά καθημερινά το φόβο. Έτσι, οι μαθητές και οι καθηγητές του 1ου Γυμνασίου Βούλας, καταδικάζοντας κάθε μορφή καταπίεσης, αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε το διαχρονικό φαινόμενο της σχολικής βίας. Άλλωστε, "κάλλιον τὸ προλαμβάνειν παρὰ τὸ θεραπεύειν!"